Մինչև իշխանությունը կամազագեյթով է զբաղված, իսկ հասարակությունը քննարկում է, թե ում վարկանիշը որքանով է աճել/նվազել, մի խոսքով մինչև հայ «քաղաքական մտքի գեներատորները» զբաղված են ներքին մանր-մոււնր գզվրտոցով, մեր տարածաշրջանում կատարվում են այնպիսի տեղաշարժեր, որոնք կարող են այնպիսի լուրջ խնդիրներ առաջացնել Հայաստանի համար, որ մեր ներքին խնդիրները պարզապես կմղվեն հազարերորդ պլան։ Օրինակ` հիշեցնեմ մի քանի, ըստ իս, կարևոր իրադարձություններ, որոնք ուղղակի ազդում են (կամ մոտ ապագայում ազդելու են) մեր վրա։
1) Վրաստանում իրավիճակը ալիքաձև թեժանում է։ Արդեն որերորդ օրն է Թբիլիսիում չեն դադարում բավականին մարդաշատ հակաիշխանական հանրահավաքները ։Երեկ նույնիսկ ոստիկանությունը ցրել էր հանրահավաքը (27 մարդ ձերբակալվել էր) , սակայն այսօր կրկին Վրաստանի խորհրդարանի դիմաց մարդաշատ էր։ Զուգահեռ մտահոգիչ դինամիկայով արժեզրկվում է վրացական լարին։
2) Ադրբեջանում ընթանում են ներքաղաքական լրջագույն պրոցեսներ։ Օրինակ` Ադրբեջանի, այսպես կոչված, ընդդիմության ակտիվությունը (որն առայժմ այդքան էլ մեծ չէ, սակայն ունի շարունակականության տենդենց) + Ալիևը արձակում է խորհրդարանը (այս փաստն ունի խորքային ուսումնասիրության անհրաժեշտություն) + անդադար ֆաշիստական հայատյացության դրսևորումներն ամենամեծ քաղաքական մակարդակով և բացահայտ սպառնալիքներ վերսկսել պատերազմը մեր հետ։
3) Իրանում պարբերաբար հրահրվում են զանգվածային բողոքի ակցիաներ։ Իրանը արդեն երկար տարիներ գտնվում է արտաքին կատաղի ճնշման տակ, ինչը բնականաբար բերում է իրանական տնտեսության թուլացմանը։ Իրանի միջուկային ծրագրի անվերջ «էպոպեան», որն, իրականում, միայն պատճառ է, որ այդ երկիրը գտնվի պրեսինգի տակ։
4) Թուրքիայի կտրուկ հակահայկական ագրեսիվության աճը (թե՛ ՀՀ ի և թե առհասարակ դեպի Հայկական հարց) + Թուրքիայի պանթուրքական հայակործան «բյուրեղյա երազանքը» որպես թուրքական քաղաքական մտքի փարոս։ Իսկ եթե ավելացնենք, որ արտասահմանյան մամուլը տեղեկություններ է տարածել, որ Թուրքիան ուներ և ունի իրական ռազմական ագրեսիայի նախագիծ Հայաստանի հանդեպ, ապա այս ուղղությամբ իրավիճակն ավելին քան բարդ է (շատ մեղմ ասած) ։
5) Արցախյան հիմնախնդրի շուրջ ծավալվող զարգացումները, որոնք առայժմ արտահայտվում են սուս ու փուս բանակցությունների շրջանակներում ընթացող ինչ-որ անհասկանալի պրոցեսների ձևաչափով + արցախյան առաջիկա նախագահական ընտրությունների շուրջ ծավալվող քաղաքական անառողջ գործընթացները։
Այս ամենինչով արտաքին վտանգները չեն ավարտվում Հայաստանի համար, սա ամենատեսանելի թիրախներն են, որոնց մենք պետք է չափազանց ուշադիր վերաբերենք և անենք եզրակացություններ, սակայն, ինչպես ես տեսնում եմ, ոչ մի լուրջ վերլուծական կամ գոնե տեղեկատվական նյութեր գոյություն չունեն (մի գուցե արցախյան ապագա ընտրությունների շուրջ կա ինչ-որ աննշան դիսկուրս։ Լավագույն դեպքում մնացած վտանգները հետաքրքրում են շատ քիչ ծավալով նեղ մասնագետներին։
Ասածս ի՞նչ է…ասածս այն է, որ մենք պետք է շտապ դուրս գանք ընդգծված ներքաղաքական օրակարգից և, նայելով մեր շուրջը, հասկանանք, որ մենք մենակ չենք տարածաշրջանում և առհասարակ աշխարհում, և եթե մենք չունենանք վերը նշված իրադարձությունների շուրջ լուրջ վերլուծական աշխատանք, ապա մենք վստահաբար կհայտնվենք շաաատ ծանր կացության մեջ։
Մի խոսքով՝ գլուխներդ մեկ- մեկ հանեք ներքաղաքական դաշտից և մտածեք նվազագույնը տարածաշրջանային խնդիրների լուծման եղանակների ձևավորման մասին։
Թերևս այսքանը, սակայն հավատացնում եմ ձեզ՝ շարունակելի։
