Արդեն մի քանի օր է ուշադրությամբ հետևում եմ, թե ոնց է մեր հասարակությունը բուռն քննարկում սեռափոխված հայ ծանրամարտիկ Մելինե (Մել) Դալուզյանի մասին ֆիլմ նկարահանելու համար բյուջեից խոշոր գումար տրամադրելու մասին հարցը:
Մի մասը իհարկե փորձում է ինչ որ կերպ արդարացնել բյուջեից 20 միլիոն դրամ սեռափոխվածի մասին ֆիլմ նկարելու գաղափարը, թե իբր նա մարզիկ է եղել ու հաղթանակներ է բերել Հայաստանին, բայց եթե մարդիկ չեն իջնում Մելինե Դալուզյանի դիմակը պատռելու մակարդակին՝ դա չի նշանակում թե ասելիք չկա:
Ախր Հայաստանը շատ փոքր երկիր է, որտեղ բոլորը գրեթե մեկը մեկին ճանաչում են ու ես որպես մարդ, ով շատ մտերիմներ ունի մարզաշխարհում շատ լավ գիտեմ, թե ով է եղել Մելինե Դալուզյանը: Մի մարդ, ով չունի ոչ մի սրբություն, ով իր բորբոքված սեռական կրքերին հագուրդ տալու համար փորձել է անգամ պղծել ու գայթակղել անչափահաս բազմաթիվ աղջիկների, իր այլասերված պահվածքի պատճառով արժանացել է ամբողջ մարզաշխարհի զզվանքին ու արհամարհանքին, ում պարզապես վտարել են մարզաշխարհից, ով իսկական չարիք ու պատուհաս է հայկական սպորտի համար, ում խայտառակ դոպինգ սկանդալի պատճառով վտանգված է հայկական ծանրամարտի հավաքականի ապագան:
Եվ այսօր այդ խայտառակ ոչնչությունը ոմանց կողմից մեծարվում է, ոմանք ասում են, որ այլասերված այդ սուբյեկտը իրենց պաշտպանության տակ է գտնվում: Ես չեմ ուզում հավատալ, որ մեր երկրում կարող է նման բան տեղի ունենալ, որ ԼԳԲՏ ամենահայտնի կազմակերպության փոխնախագահ Մել կոչվող թյուրիմացությունը, որն իրեն ու մեր երկիրը խայտառակել է ու մենակ արժանի է արհամանքի՝ այսօր մեծարանքի խոսքերի է արժանանում:
Մել կոչվող այլանդակությունը խայտառակություն է Հայաստանի ու հայ ժողովրդի համար ու վստահ եմ, որ հարկ եղած դեպքում ամբողջ մարզաշխարհը կխոսի այդ մասին, որովհետև մեր մարզիկներն ու մարզիչները հաստատ թասիբ ունեցող մարդիկ են:
Քանի դեռ ուշ չի, խելքներդ գլուխներդ հավաքեք, թույլ մի տվեք, որ այդ այլասերված ոչնչության պատճառով մենք մեր գլուխը հետագայում կախենք մեր զավակների առաջ, որ թույլ ենք տվել այդ վիժվածքին մեծարվել ու փառաբանվել մեր հայրենիքում, որտեղ սուրբ ավանդույթներ ու արժեհամակարգ կա:
Սթափվեեեք:
Արմեն Ալեքսանյանի ֆեսբուքյան էջից
