Ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահ Ռուբեն Հայրապետյանը հուլիսի 17-ին հանդիպելով մի քանի լրատվամիջոցի ներկայացուցչի, խոսել է հայկական ֆուտբոլում զարգացումների, ֆուտբոլում իր ճակատագրի վերաբերյալ: Հայրապետյանը անսպասելի հայտարարություն է արել, որ եթե ԱԱԾ ղեկավար Արթուր Վանեցյանը առաջադրվի որպես ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահի թեկնածու, ապա ինքը նախագահի առաջիկա ընտրությանը չի առաջադրվի եւ իրեն ձայն տալ պատրաստվողներին կասի, որ քվեարկեն Վանեցյանի օգտին:
Նա ասել է, թե այդ դեպքում միայն կթողնի ֆեդերացիայի նախագահի պաշտոնը, քանի որ Վանեցյանը լավագույն թեկնածուն է, կապված է իշխանությանը, իսկ հայկական ֆուտբոլին պետք է հենց այդպիսի ղեկավար, քանի որ առանց իշխանության հետ կապի շատ հարցեր մնում են չլուծված: Հայրապետյանը նաեւ հայտարարել է, որ ինքը միշտ պայքարել է պայմանավորված խաղերի դեմ եւ այդ տեսանկյունից էլ ճիշտ է Վանեցյանի ֆեդերացիայի նախագահ դառնալը:
Այդպիսով, ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահ Ռուբեն Հայրապետյանը փաստացի հայտարարում է կամ ազդարարում ԱԱԾ «շնորhքով ներխուժումը» ֆեդերացիա, ինչպես կասեր Շմայսը: Եթե Հայրապետյանը անում է այդպիսի հայտարարություն, ապա թերեւս պետք է ենթադրել, որ հարցը վճռված է: Դա պարզ էր նաեւ Նիկոլ Փաշինյանի օրերս արած հայտարարությունից, որ հայկական ֆուտբոլում փոփոխություններն անխուսափելի են:
Ընդ որում, դրան հաջորդել էին հայկական երկու ակումբների սեփականատերերի հայտարարությունները Ռուբեն Հայրապետյանի դեմ, թեեւ Հայրապետյանն ի պատասխան հայտարարել է, որ դրանք բացարձակ անհիմն են եւ մտացածին: Հայրապետյանը ասել է, թե չի հեռանալու ֆուտբոլից եւ նոր թիմ է ստեղծելու, այսպես ասած նորացված Փյունիկ: Ինչպես հայտնի է նախկին Փյունիկը նա նվիրել է ռուսաստանցի հայ գործարար Արթուր Սողոմոնյանին, որը վերանվանում է ակումբը:
Ռուբեն Հայրապետյանը հայտարարել է նաեւ, թե ինքը միայն Վանեցյանին կփոխանցի այն, ինչ ստեղծել է, քանի որ այլ մեկը չի պահպանի ստեղծածը: Դժվար է ասել, Հայրապետյանն այդպիսով փորձում է պայմանավորվել, որ ֆեդերացիան կամավոր կհանձնի ԱԱԾ պետի՞ն, պայմանով որ ԱԱԾ-ն այնտեղ չի կատարի ուսումնասիրություններ, թե՞ այդ առումով անհանգստանալու բան չունի եւ պարզապես Վանեցյանին իրապես համարում է հեռանալու լավագույն պահն ու տարբերակը:
Այդպիսով, ըստ ամենայնի մոտ ապագայում հայկական ֆուտբոլում տեղի կունենա ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահի փոփոխություն, եւ ըստ ամենայնի նոր նախագահը կլինի ԱԱԾ պետ Արթուր Վանեցյանը:
Սա իհարկե արտառոց իրավիճակ է, սակայն կարծես թե միեւնույն ժամանակ լիովին բխում է հայաստանյան հեղափոխական թավշյա տրամաբանությունից: Բանն այն է, որ հայկական ֆուտբոլը մշտապես եղել, իսկ այժմ առավել եւս դարձել է Հայաստանի քրեա-օլիգարխիկ համակարգի յուրօրինակ մանրակերտ: Խոշոր կապիտալիստները ֆուտբոլ «մտել ու դուրս են եկել» այսպես ասած ըստ ներիշխանական իրավիճակի:
Ներկայում հայկական ֆուտբոլում ձեւավորվել է սեփականատերերի խիստ ուշագրավ մի դաս՝ ռուսաստանցի միլիարդատեր Սամվել Կարապետյան, ռուսաստանցի հայ մեծահարուստ Արթուր Սողոմոնյան, Բանանցի սեփականատերերը դարձյալ Ռուսաստանից հայեր են՝ Չալոյանցը՝ Լուկօյլի բաժնետեր, եւ Օլեգ Մկրտչյանը, որը ներկայում ձերբակալված է Ռուսաստանում ինչ որ գործով: Հայկական ֆուտբոլ է մտել Հայաստանի թիվ մեկ օլիգարխ Գագիկ Ծառուկյանը, ֆուտբոլում իր թիմն ունի Հայաստանի ամենահարուստ ձեռնարկություններից մեկը՝ Կապանի պղնձամոլիբդենային կոմբինատը, թիմ ունեն շվեյցարահայ հարուստներ, որոնք ի դեպ նաեւ ներկայում մասնակից են Կառուցիր Հայաստան ներդրումային նախաձեռնությանը, որի նպատակը հայրենադարձություն խթանելն է: Ֆուտբոլում սեփականատեր է գործարար, ՀՀԿ խմբակցության նախկին պատգամավոր Արման Սահակյանը
Մի խոսքով, հայկական ֆուտբոլը ներկայում բավական հետաքրքիր մի ներկապնակ է, հատկապես եթե միայն ակումբի սեականատիրոջ կարգավիճակով այնտեղ հայտնվի նաեւ Ռուբեն Հայրապետյանը:
Եվ խիստ խորհրդանշական է, որ այդ ամենի գլխին կանգնի ոչ այլ ոք, քան ԱԱԾ-ն:
ԱԱԾ-ն ներկայում փաստացի ամեն ինչի գլխին է, ինչը մի կողմից լիովին օբյեկտիվ եւ համարժեք է Հայաստանում նախկին համակարգի բնույթի եւ թավշյա հեղափոխության արդյունքում դրա անկման, նոր իրողությունների պայմաններում, մյուս կողմից իհարկե առաջացնում է հարցեր, թե որքան ժամանակ է «լոկոմոտիվը» լինելու ԱԱԾ-ն:
Միեւնույն ժամանակ, Նիկոլ Փաշինյանը ներկայում գտնվում է թե քաղաքական դե ֆակտո, թե կադրային, թե տնտեսական-կապիտալային հենարանի բացակայության պայմաններում, եւ թավշյա հեղափոխությունն այդ դեպքում կարող է պահել ու տրամաբանական ավարտին հասցնել միայն ԱԱԾ վրա հենվելու պարագայում:
Ինչ վերաբերում է հայկական ֆուտբոլի ճակատագրին, ապա այստեղ իհարկե ֆեդերացիայի նախագահի փոփոխության «մոգական» ազդեցությունը խաբկանք է: Վերջին հաշվով անհրաժեշտ է մի քանի հիմնարար բան՝ սկսած ֆուտբոլի հանդեպ պետական քաղաքականության հարցում կողմնորոշումից, մինչեւ ֆուտբոլային կառավարման հարցերում փոփոխություն՝ թե մենեջերական մեթոդաբանության, թե պարզապես մարդկային մտածողության ու աշխարհայացքի՝ ֆուտբոլիստների վաղ տարիքային հասակից:
Դա խորքային խնդիր է, որի առաջնային նախադրյալներից մեկը պետք է լինի Հայաստանում ֆուտբոլային բանավեճի ձեւավորումը, տեսության լուրջ մակարդակով, որը կձեւավորի զարգացման միջավայր:
lragir.am
