Մի պահ պետք է գալու 100-200-300 հազարսովորական մարդկանցով դուրս գալ փողոցու ասել, որ սա մեր եկեղեցին է։ Երկու օր է` նորմալ մարդիկ իրար ասում են. «Էս ի՞նչ հարձակում են սկսել եկեղեցու դեմ, Բագրատ Սրբազանի դեմ, մյուսների դեմ»։ Հարցադրումը ինքնին սխալ է։ Կարծում եմ` ժամանակն է, որ մենք մերկյանքին ու մեր շուրջը տեղի ունեցողինչնայենք որպես ֆիլմ, այլ լինենքդերակատար։ Սա ֆիլմ չէ, որտեղ ինչ-որ մարդիկ ինչ-որեկեղեցու դեմ չեն արշավ սկսել, այլ կոնկրետիշխանությունը` մեր հայ առաքելականեկեղեցու դեմ։ Մեր, սովորական մարդկանցդերակատարումը ճիշտ պատկերացնելուհամար պետք է հիշեցնել, որ սա այնեկեղեցին է, որտեղ.
1. Մկրտվել ենք մենք 2. Պսակադրվել ենք 3. Հուսահատված պահին օգնություն ենքխնդրել 4. Մոմ ենք վառել ու աղոթելամենանվիրական բաների համար 5. Մկրտել ենք մեր երեխաներին 6. Մեր հոգևորականների բառերի ներքոերկնային կյանք ենք ճանապարհել մերհարազատներին 7. Ամենաուրախ պահերին շնորհակալությունենք ասել Վերջապես պատերազմի օրերից այսեկեղեցու հոգևորականներն են մտել տուն առտուն, ու փրկել հազարավոր մարդկանցխելագարվելուց։ Այս եկեղեցին է, որ թույլ չի տալիս, որ մենքվերջնականապես վերածվենք անասունի, հանրային բարոյականության ու «չիկարելիի» գծեր է պահում։ Ի դեպ, Վրաստանն իրեն բաժին հասածպատմական աղետից դուրս եկավ մեծապեսնաև վրաց եկեղեցու շնորհիվ, որը և՜միավորեց, և՜ հորդորեց, և՜ ներքինհաշտության մղեց, և՜ մարդ մնալպարտադրեց։ Մենք գնալու ենք նույնճանապարհով։ ՄԱՐԴԸ պետք է լինի եկեղեցու կողքին։ Եկեղեցու կողքին պետք է լինեն նաև եկեղեցիկառուցած մեր ազդեցիկ, հեղինակավորհայերը։ Որովհետև եկեղեցի կառուցելըենթադրում է` պահպանել եկեղեցին կեղտոտարշավանքներից, հառակ դեպքում նրանք կլինեն ուղղակի որպես կառուցապատողներ։
Վահե Հովհաննիսյան
Այլընտրանքային նախագծեր խումբ
