Անտանելի է ապրել մի իրականությունում, որտեղ ժողովրդի <<ընտրյալը>>, բառիս բուն իմաստով, թքում է ժողովրդի երեսին, իսկ հետո ամբարտավանորեն հայտարարում, թե իբր << ես հեղափոխություն արած, պատերազմ տեսած, հաղթանակ ու պարտություն ճաշակած երևանցի տղա եմ, ումից դուք միշտ փախչելու եք...» Այսքանից հետո ախր ինչպե՞ս կարելի է հանդուրժել մի <<հեղափոխական>> փողոցայինի, որն զբաղեցնելով երկրի օրենսդիր իշխանության ղեկավարի աթոռը, իր կատարածի համար ոչ միայն չի զղչում , այլև նրան տեսնելուց մենք պիտի փախչենք…
Սա արդեն վերջն է ժողովուրդ ջան, իսկ մենք դեռ շարունակում ենք փնտրել այս վիճակում հայտնվելու պատճառները…
Սենոր Հասրաթյանի ֆեյսբուքյան էջից
