Դիմում եմ Լեզվի կոմիտեի առաջնորդին:
Здравствуйте, товарищ Гюрджинян. Ո՞նց եք: Չնայած, ոնց պետք է լինեք: Պարզ չէ, որ «անհաշվետու» 815 000 ՀՀ դրամ ստացողը լավ կլինի:
Մենք ոնց ե՞նք: Մենք վատ ենք, товарищ Гюрджинян, շաաաատ վատ ենք: Ինչու՞: Որովհետև, ամեն ինչից զրկված ենք:
Ուսանողները ԵՊՀ-ում սովորել չեն ցանկանում, քանզի հանրաճանաչ համալսարանականները ԵՊՀ-ի պաշտոնական ձևաթղթի վրա 2-3 էջանոց տեքստը 117 հատ ուղղագրական, կետադրական և այլ բնույթի սխալներով են գրում:
«Գրանդ քենդի»-ից քաղցրավենիք չենք կարողանում գնել, քանզի դրանք օտարալեզու տուփերի մեջ են:
Դպրոցականները դպրոց հաճախել չեն ցանկանում, քանզի անգլերեն լեզուն ռուսերենով են սովորում:
Բնակարանները վերանորոգել չենք կարողանում, քանզի «Դոմուս»-ի գրագրությունը ռուսերեն է:
Անալիզներ հանձնել չենք կարողանում, քանզի «Էկոսենս»-ում պատասխանները չգիտեմինչերեն են տալիս:
Զգալի թվով սրճարաններ և ռեստորաններ հաճախել չենք կարող, քանզի դրանք հայերեն ճաշացանկ չունեն:
Մեր միակ հույսն այն էր, որ ստանձնեիք Բրյուսովի համալսարանի ռեկտորի պաշտոնը: Դա էլ չստացվեց: Չսիրեցին Ձեզ Բրյուսովի համալսարանում, товарищ Гюрджинян, քանզի այդպիսին է կյանքը:
Այժմ որոշել ենք վերջին հնարավորությունն օգտագործել՝ մեր շենքերի շքամուտքերում ցանկանում ենք դոմոֆոններ տեղադրել: Դե, որ այլևս տանից դուրս չգանք: Սակայն, նույնիսկ դա չենք կարողանում, քանզի դոմոֆոններ տեղադրող «Ստրոյմաստեր» կազմակերպությունում ոչ ոք հայերեն չի խոսում: Ի՞նչ անենք, товарищ Гюрджинян. Գոնե Ձեր համեստ աշխատավարձից մի 100 դրամ տրամադրեք և եկեք մեր շքամուտք՝ «Ստրոյմաստեր»-ի ներկայացուցչի ասածները թարգմանելու համար: Դե, հետադարձ ճանապարհածախսի մասին մի մտածեք:
Շտապեք, товарищ Гюрджинян. Շաաաատ վատ ենք:
Իրավապաշտպան Կարեն Հեքիմյան