Վերլուծաբան Վարդան Բալյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
Այսօր կառավարության նիստում գործող վարչապետի երկար-բարակ ելույթի մեխը հետևյալ հայտարարությունն էր.
«Եթե խաղաղապահ զորախումբը, Ադրբեջանը երաշխավորեն շփման գծի անձեռնմխելիությունը, ապա ԼՂ ՊԲ-ն մարտական հերթապահություն իրականացնելու անհրաժեշտություն չի ունենա: Նման անհրաժեշտություն առաջացել է այն բանից հետո, երբ Ադրբեջանը հրաժարվել է ստորագրել խաղաղապահների մանդատը և շարունակաբար խախտում է 2020թ.-ի նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության դրույթները»:
Ի՞նչ է սա նշանակում: Ադրբեջանը բազմիցս, այդ թվում՝ հրապարակավ պահանջ է դրել լուծարել Արցախի պաշտպանության բանակը, ըստ որում, հասցեատերը տվյալ դեպքում ոչ միայն և ոչ այնքան Հայաստանն է, որքան Ռուսաստանի Դաշնությունը: Սա թուրքերը չեն էլ թաքցնում: Ռուսները, կարծում եմ, սա արդեն տեսանելի ու հասկանալի է բոլորին, 2020 թվականի պատերազմական իրադարձությունների սցենարը վաղուց պատրաստել էին ուկրաինական թատերաբեմում իրենց նախապատրաստությունների շրջանակում՝ նպատակը և խնդիրները հստակ արտացոլված են նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության մեջ: Վստահ եմ ու պնդում եմ, որ Պուտինի ձեռամբ գրված այդ փաստաթուղթը բանակցվել է Ադրբեջանի հետ, բայց ոչ Հայաստանի: Չի բացառվում, որ հայկական կողմը նախապես տվել է իր համաձայնությունը ռուսական շախմատային պարտիային, այդպիսի ենթադրության համար ծանրակշիռ հիմքեր կան առնվազն: Եթե ոչ, ապա ռուսական արջն իր կոմբինացիան իրականացրել է առանց Հայաստանի, ադրբեջանա-թուրքական տանդեմի միջոցով մեզ ճնշելու ու պատի տակ կանգնեցնելու միջոցով: Ամեն դեպքում, ռուսները իրենց համար ցանկալի արդյունքը երաշխավորելու համար կարիք ունեին ռուսական զորակազմ տեղակայել Արցախում, որ Ադրբեջանը հայտարարում էր իր տարածքի մաս, իսկ Ռուսաստանը ճանաչում որպես Ադրբեջան, որտեղ ռուս զինվորը վերադարձավ 1992 թվականից 28 տարի անց: Ու ռուսների պահանջն այս ամբողջ ընթացքում Ադրբեջանից եղել է խաղաղապահ առաքելության մանդատի հաստատումը: Հիմա Փաշինյանը բաց տեքստով հայտարարում է, թե ի՞նչ առևտուր և ի՞նչ գործարք է կայանում ռուսների և ադրբեջանցիների միջև, որտեղ իր գլխավորած Հայաստանը հանդես է գալիս որպես միջնորդ՝ բրոքեր կամ մակլեր, ընտրեք ձեզ հարմար տերմինը: Այսինքն՝ կառավարող թիմը ռուսական և ադրբեջանական կողմերի պահանջները ընդունել է ի սկզբանե՝ համայնություն է տվել ադրբեջանական կողմին՝ Արցախի պաշտպանության բանակի լուծարման, և ռուսական կողմին՝ ռուսական խաղաղապահ առաքելության մանդատի հաստատման պահանջը պաշտպանելու հարցում:
Դասական մակլերների իշխանություն, որ մասնագիտորեն միջնորդում և նպաստում է առքուվաճառքի գործարքի կնքմանը՝ գործընկերների միավորմամբ: Ու, որպես կանոն, բրոքերը վարձատրություն է ստանում գործարքի մեջ ներգրավված կողմերից յուրաքանչյուրից: Փաշինյանը և նրա իշխանությունը ռուս և թուրք գործընկերների մակլերն է Հայաստանում: Ռուս-թուրքական բոլոր գործարքները նրա կառավարման բոլոր տարիներին կնքվել են բացառապես նրա շնորհիվ ու նրա միջնորդությամբ, ավելին՝ կարելի է ենթադրել, որ այս մակլերները իշխանության են եկել գործընկերների գործուն աջակցությամբ:
