«Փաշինյանի իշխանությունը կհեռացվի փողոցի օգնությամբ, այն ժամանակ, երբ այդ պահը վերջնականապես հասունանա։ Միամտություն է կարծել, թե այս իշխանությունները մի օր ինքնակամ հրաժարական կտան։
Այն, որ նման իրավիճակ է հասունանում, ակնհայտ է, դա ցույց են տալիս նաև վերջին սոցհարցումները։
Եվ փողոցի միակ օրակարգը լինելու է իշխանության հրաժարականը, այլ ոչ թե որևէ քաղաքական առաջնորդի իշխանության գալը։ Հակառակ դեպքում փողոցային բողոքը ոչնչի չի հանգեցնի» , — մամուլի ասուլիսի ժամանակ հայտարարել է Ռոբերտ Քոչարյանը:
Որքան ճիշտ է Ռոբերտ Սեդրակովիչը։
Որքան, գրողը տանի, նա ճիշտ է խոսքերով։
Գիտեք, ամենահետաքրքիրն այն է, որ թե՛ իշխանությունը, թե՛ ընդդիմադիր ուժերի առաջնորդները շատ լավ հասկանում են մի ճշմարտություն. այս իշխանության փոփոխությունը հնարավոր է միայն այն ժամանակ, երբ Հայաստանի 2-րդ և 3-րդ նախագահները հանդիպեն, շփվեն և կամային որոշում կայացնեն հեռանալ քաղաքականությունից ՝ ռեսուրսները փոխանցելով իրենց երիտասարդ սերնդին, որն ամենևին էլ վատը չէ, բոլորովին։
Սոցհարցումներն, անշուշտ, ցույց են տալիս Փաշինյանի ու նրա ամբողջ թիմի ընկնող վարկանիշը, սակայն շատ հապաղելի կլիներ մտածել, որ երեկ Նիկոլին սատարողը, իսկ այսօր նրան հայհոյողը վաղը կգնա ու կսատարի Քոչարյանին/Սարգսյանին Փաշինյանի դեմ։ Դա չի լինի, մոռացեք: Այդ մարդիկ բացեիբաց ասում են ՝ սովից կմեռնեմ, բայց «նախկիններին» ձայնս չեմ տա։ Դա պարզապես խոսքեր չեն, դա ժողովրդի այսօրվա դիրքորոշումն է, դա զանգվածի այսօրվա դիրքորոշումն է։
Ես չեմ, իհարկե, որ պետք է խորհուրդ տա Ռոբերտ Քոչարյանին, սակայն, իմ կարծիքով, կա միայն երկու ճանապարհ, որոնք կարող են հանգեցնել երկրում իշխանափոխության, և երկու լուծումներն էլ հեշտ չեն.
1. Ուժային մեթոդ։ Եթե դա չանենք ծրագրավորված, արագ, պրոֆեսիոնալ, ապա դա կհանգեցնի քաղաքացիական պատերազմի, որը շատ վտանգավոր է ՝ հաշվի առնելով մեր սահմանների իրավիճակը։
2. Քոչարյանի և Սարգսյանի քաղաքականությունից միանշանակ հեռացումը։ Այսօր Փաշինյանի մոտ գրեթե բացակայում է որևէ աջակցություն և այն պահպանվում է 2-րդ և 3-րդ նախագահների հակառեյտինգի հաշվին։ Իհարկե, քաղաքականությունից նրանց հեռանալը ոչ մի դեպքում ակնթարթային փոփոխության չի հանգեցնի, բայց դա կնշանավորվի դրանց ավարտի մեկնարկով։ Վստահեցնում եմ ձեզ, որ ՔՊ-ականների համար հենց այդ սցենարն է ամենասարսափելին, նրանք վախենում են դրանից, բայց հանգիստ են, քանի որ չեն հավատում, որ ընդդիմադիր առաջնորդները կգնան դրան։
