Հունվարի 11-ին զոհված Ռուդիկի բանաստեղծությունն է։
Գրել է 44-օրյա պատերազմի ամենաթեժ օրերին։
Լավն է։
Ու միգուցե մի օր հանդիպենք նորից՝ դու ժպիտը դեմքիդ, իսկ ես՝ ԵՐԵՎԻ․․․
Ու մի օր քո աչքերը լի կլինեն երջանկության արցունքներով, իսկ իմը բաց, ԵՐԵՎԻ․․․
Ու կխոսես քո հաջողություններից, որ հասար այս ընթացքում, իսկ ես կլսեմ, ԵՐԵՎԻ․․․
Ու կանկեղծանաս երկար-բարակ պատմություններով, իսկ ես ուշադրություն կդարձնեմ, ԵՐԵՎԻ․․․
Ու դու կապրես , իսկ ես ԵՐԵՎԻ․․․