Ծնողների մեծ մասը մշտապես խոսում է իրենց երեխեքի վրա դաջվածքներ անելու համար։
Պատերազմից հետո շատերի համար այդ տղաների տատուներն իրենց ծնողների համար դարձել էին սառնարաններում գտնվող որդիներին հայտնվբերելու, դիակները նույնականացնելու եւ ինքնությունը հաստատելու վերջին հույսը…
Քնելուց առաջ հիշեք, որ մինչ այսօր մոտ 100 հերոսի աճյուն տոպրակներում դիահերձարաններում է, առանց ինքնության հաստատման, առանց քրիստոնեական ծեսի, առանց հանգստության, առանց հուղարկավորման, առանց գերեզամանի, առանց ծնողների արցունքների…
Արմեն Աշոտյանի ֆեյսբուքյան էջից
