Հոկտեմբերի 16-ին Գեղարքունիքի դիրքերում «Հետքը» հանդիպել էր երեկվա փոխհրաձգությունից զոհված ժամկետային զինծառայող Սուրիկ Սաֆարյանին։ Ներկայացնում ենք Սուրիկի հետ հարցազրույցի հատվածը:
«Գեղարքունիքի մարզի դիրքերում ենք, սաստիկ ցուրտ է, 2900 մետր բարձրության վրա ենք։ Դիրքապահ շարքային Սուրիկ Սաֆարյանի ձեռքերը ցրտից կարմրել են։ Հարցնում եմ.
-Չե՞ս մրսում։
-Չէ, բա Դու՞ք։
-Ես մրսում եմ, դուք ձեռնոց չե՞ք դնում։
-Դնում ենք, բայց հիմա դեռ տաք ա։
Սուրիկն ամաչկոտ է, հրաժարվում է տեսախցիկի առաջ զրուցել։ Երկար համոզելուց հետո թույլ է տալիս միայն լուսանկարել։
«Ձերոնք գոնե նկարդ տեսնեն, ուրախանան»,- փորձում եմ համոզել ես։
«Է՜, դե լավ, նկարում եք նկարեք»,- վերջապես համաձայնում է։
Շարքային Սաֆարյանը 8 ամսվա ծառայող է՝ Արագածոտնի մարզի Ապարան քաղաքից։
Խնդրում եմ մի քիչ իր մասին պատմել, ասում է, որ դպրոցն ավարտելուց հետո տարբեր աշխատանքներ է արել՝ գազալցակայանում, խանութում, հետո զորակոչվել է բանակ։ Զինծառայությունն ավարտելուց հետո մտադիր է սովորել, բայց դեռ չի որոշել՝ ինչ մասնագիտությամբ։
Սուրիկի հետ պայմանավորվում ենք հանդիպել զորացրվելուց հետո»։
