Մեզ անընդհատ սպառնում են սահմանների դելիմիտացիայի և դեմարկացիայի գործընթացի մեկնարկով: Մեծամասնությունն էլ դրան դեմ է: Սակայն, քչերն են հասկանում, որ այդ գործընթացը վաղուց մեկնարկել է: Մեկնարկել է Սոթքից, Որոտանից, Շուռնուխից, Գորիս-Կապան ճանապարհի հատվածներից, Սև լճից, Գեղաքունիքի Կութից, Իշխանասարից և Փելա սարից: Վստահաբար, այն շարունակվելու է Տիգրանաշենում, Սոֆուլու/ Բարխուդարլույում, Ոսկեպարում: Սակայն, զուտ «պատահաբար» դելիմիտացիան և դեմարկացիան կշրջանցեն Արծվաշենը:
Ի՞նչ եմ ցանկանում ասել: Կամ հայ հասարակությունը ծայրաստիճան միամիտ է (անգրագետ է) և չի հասկանում դելիմիտացիա և դեմարկացիա բառերի իմաստը, կամ էլ այն գոհ է առկա վիճակից և երկդիմի է:
Շատ շուտով, հատված առ հատված, սար առ սար, ճանապարհ առ ճանապարհ սահմանը դելիմիտացվելու է և դեմարկացվելու: Իսկ հայ հասարարակությունը դեռ սպասում է այդ գործընթացի «պաշտոնական» մեկնարկին, որպեսզի «հուժկու» հանրահավաքներով խափանի Փաշինյան-Ալիև տանդեմի նախաձեռնած սահմանի դելիմիտացիան և, առավելևս՝ դեմարկացիան:
Այսպես էլ ապրում ենք: Սպասասրահում:
Իրավապաշտպան Կարեն Հեքիմյան
