«Հրապարակ» թերթը գրում է. «Նախկինների Հայաստանում կային պաշտոնյաներ, որ իրար հետ կապ չունեցող պետական պաշտոններ էին զբաղեցնում` տարիներով մնալով կառավարման պետական համակարգում ու վայելելով պաշտոնից բխող բոլոր առավելությունները: Այդպիսին էին, օրինակ, Արամ Հարությունյանը` Բուլկի Արամ, Երվանդ Զախարյանը, մի քանի նախարարություն փոխած Դավիթ Լոքյանը, ուրիշներ:
Թավշյա Հայաստանում պաշտոններ փոխելու հարցում դեռ չեն գերազանցել Արգիշտի Քյարամյանի կենսագրությունը: Բայց հիմա նրան մարտահրավեր նետող կա` Բագրատ Բադալյանը: Թավշյա Հայաստանում առաջին պաշտոնը Բագրատ Բադալյանը ստացել է 2018-ին՝ նշանակվել է տրանսպորտի, կապի եւ տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նախարարի տեղակալ, մեկ տարի անց՝ ՀՀ տրանսպորտի, կապի եւ տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նախարարի տեղակալ, մեկ տարի անց՝ փոխվարչապետի գրասենյակի ղեկավար, մեկ տարի անց՝ հիմա, վարչապետի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ:
Չորս տարում՝ պետական չորս պաշտոն, որից երեքը՝ վարչապետի որոշումներով, մեկը՝ փոխվարչապետի: Սա բացարձակ ռեկորդ է:
Ցավալին այն է, որ ո՛չ աշխատանքի նշանակելիս, ո՛չ ազատելիս հանրությանը չեն տեղեկացնում, թե ինչու նման որոշում կայացվեց. եթե վատ է աշխատել, ու հանել եք, ինչո՞ւ եք վերադարձնում պետական համակարգ` այլ պաշտոնի, եթե լավ էր աշխատում, ինչո՞ւ հեռացրիք պետական համակարգից: Տրամաբանություն չկա»:
Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում
