նիկոլի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ Տարոն Չախոյանը հանդիպել է արձակուրդում գտնվող զինվորներից մեկին, հարց ու փորձ արել եւ կարեւորել նրա պատասխանի այս հատվածը.
«Ամեն ինչ նորմալ է, մենակ շաբաթ-կիրակի խորոված-քյաբաբ են տալիս, լավ չեն սարքում, համով չէ…» ))»:
Տարոն, իսկ ինչո՞ւ չես գրել, թե նա որ զորամասում է ծառայում՝ Մարտունի 3-ում, թե Մարտունի 2-ում, Հադրութի գնդում, թե դիվիզիայում, Արալեռում, թե Ջրականում, Միջնավանում, թե Իշխանաձորում։ Ինչո՞ւ չես հարցրել, կարող է ասեր Հադրութում, ես էլ խնդրեի հարցնես, թե ոնց են Աբգարը, Մխիթարը, Նարեկը, Արամը։ Իմանայինք մեր տղերքը խորովածից ու քյաբաբից գոհ են, թե չէ։
Մի անգամ զինվորին ելակ տվեցիք, հազարներով սպանեցիք։ Հիմա ի՞նչ եք ուզում անել։ Ում ինչ եք ուզում ասել։ Բանակում գտնվող զինվորի վիճակի մասին ես շատ լավ գիտեմ, բազմաթիվ նոր առաջացած, հետպատերազմյան խնդիրների մասին շատ լավ գիտեմ, բարոյահոգեբանական խնդիրների մասին շատ լավ գիտեմ, բայց խոսքը բանակի մասին է, եւ ես այդ մասին հրապարակային հայտարարություններ չեմ անում։
Այսուհանդերձ, Տարոն, շեֆիդ փոխանցիր, որ Մխիթարի, Արամի, Նարեկի, Վաչագանի, Վարդանի, Գոռի, Շիրակի, Վրեժի, Գեւորգի, Վահիկի, Սարոյի, Ազիզի, Արմանի, Կամոյի, Աբգարի, մյուս-մյուս հազարավոր տղերքի ծնողները, կանայք, եղբայրները, քույրերը, ընկերները, դասընկերները, կուրսընկերներն ասում են, որ այդ ելակն ու խորոված-քյաբաբը մտցնելու են ձեր համապատասխան տեղը, որ վերջապես թարգեք զինվորին ծաղր ու ծանակի ենթարկել։
Ինչ վերաբերում է բանակի այսօրվա խնդիրներին, ապա այդ մասին կխոսենք առանց աղմուկ, առանց աղաղակ որտեղ որ պետք է։ Եւ մի կարծեք, թե տեղի ունեցածը մարսելու եք կամ մարսել եք։ Հանկարծ չշշկռվեք եւ խայտառակ ընտրությունների պաշտոնական թվերով էլ մի խաբնվեք։ Հանրությունում իրական տրամադրությունները բոլորվին այլ են։
Գեղամ Նազարյան՝ հերոս Աբգար Նաարյանի հայրը
