Սյունիքի հանդեպ Ադրբեջանի հավակնությունների ու ոտնձգությունների խորքում ընկած հիմնական պատճառը ոչ միայն և ոչ այնքան Հայաստանի վերջնական կազմալուծումն է, որքան Նախիջևանի հետագա կարգավիճակի և այդ տարածքը Ադրբեջանի վերահսկողության տակ պահելու հարցը։
Իլհամ Ալիևը չունի որևէ երաշխիք, որ վաղը Նախիջևանում չի կրկնվելու այն, ինչ տեղի ունեցավ 1991-1993թթ. իր հոր ղեկավարման տարիներին, երբ Նախիջևանը դե ֆակտո ամբողջությամբ դուրս էր եկել Ադրբեջանի վերահսկողությունից և դարձել անկախ պետություն։
Այդ սցենարի կրկնության հարցը այնքան նուրբ է ու Ադրբեջանի համար այնքան վտանգավոր, որ Իլհամ Ալիևը չհամարձակվեց թոշակի ուղարկել Վասիֆ Թալիբովին այն դեպքում, երբ 2 տարի առաջ բուն Ադրբեջանում ազատվեց այսպես կոչված բոլոր «հինգվարդիականներից»։
Դժվար չէ կռահել, թե ինչպես էր արձագանքելու Վասիֆ Թալիբովը, եթե Ալիևը որոշեր նրան էլ արժանացնել Ռամիզ Մեհդիևի ու մնացածների ճակատագրին։
Իրանագետ Արտյոմ Տոնոյանի ֆեյսբւքյան էջից
