«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Քաղաքական ուժերը սկսել են ակտիվորեն նախապատրաստվել հունիսի 20-ին սպասվող համապետական ընտրություններին: Ստեղծվում են նոր կուսակցություններ, ձևավորվում են անսպասելի դաշինքներ: Սակայն զուգահեռ իրականությունում հանրության մեծ մասը քաղաքական ապատիայի մեջ է: Չափազանց մեծ է քաղաքականությունից հիասթափվածների և անտարբեր մարդկանց թիվը: Պատերազմում պարտությունից հետո սոցիալ-տնտեսական վատ իրավիճակը, մարդկանց կենսամակարդակի շարունակական անկումը և սեփական անվտանգության հարցում ունեցած տագնապը խոր անվստահության մթնոլորտ է առաջացրել մեր երկրում:
Պետական-քաղաքական ինստիտուտների և շարքային քաղաքացու միջև անջրպետը գնալով խորանում է: Քաղաքական ուժերի տարբեր վերադասավորումները հաշվի առնելով` կարելի է կանխատեսել, որ սպասվում են շատ խայտաբղետ ընտրություններ, որոնց ընթացքում ամեն մի ուժ փորձելու է ձայներ կորզել ինչպես մեկը մյուսից, այնպես էլ հանրության չկողմնորոշված հատվածից: Այդ ընտրություններում ԲՀԿ-ն միայնակ է իշխանության հայտ ներկայացնում, քանի որ սկզբունքային դիրքերից է հանդես գալիս և ունի կայուն էլեկտորատ: Քաղաքական ուժերի մեծ մասը գիտակցում է, որ միայնակ ընտրություններում չի կարող հաղթահարել խորհրդարան անցնելու նվազագույն շեմը: Սա ունի պարզ բացատրություն:
Մարդիկ հոգնել են խաբված լինելուց, դատարկ խոստումներից, ստից ու կեղծիքից, հետևաբար անգամ մտադիր չեն մասնակցել ընտրություններին: Հրապուրվելով հեղափոխական ճառերով` հասարակ ընտրողը հիասթափվել է իր կատարած ընտրությունից, քանի որ այդ ընտրությունը միայն աղետ է բերել: Եվ չհավատալով ոչ մեկի խոսքին` ընտրողների մեծ մասը օտարվել է քաղաքական պրոցեսներից: Ինչպե՞ս շարքային ընտրողը կողմնորոշվի, թե ում կարելի է վստահել իշխանությունը, ինչպե՞ս կարելի է առողջացնել քաղաքական կյանքը Հայաստանում: Բանաձևը շատ պարզ է: Անհրաժեշտ է բանական ընտրություն կատարել, մի կողմ դնել էմոցիաները, սիրելատելը: Պարզապես պետք է տարբերել խոսքի և գործի մարդկանց: Իսկ նրանց կարելի է տարբերել՝ ուշադիր ուսումնասիրելով նրանց կենսագրությունը, թե ինչ օգուտ են բերել երկրին սեփական օրինակով: Թե որքանով են սկզբունքային, իսկապես սրտացավ մեր երկրին հուզող խնդիրների նկատմամբ, որքանով են նպաստել այդ խնդիրների լուծմանը: Ժամանակն է մերժել բոլոր դեմագոգներին:
Ժամանակն է աջակցել գործի մարդկանց, քանի որ Հայաստանին այսօր օդ ու ջրի պես անհրաժեշտ է աշխատանքով վերականգնել տնտեսությունը և ապագայի հանդեպ մարդկանց հավատը: Մեծ է հավանականությունը, որ իրենց ոլորտներում գրանցած հաջողությունները այդ մարդիկ կրկնեն պետական մասշտաբով, գուցե այս անգամ արժե հենց նրանց վստահել: Իսկ արդեն ձախողվածներին նորից վստահելը կլինի նվազագույնը ոչ խելամիտ: Իսկ ովքե՞ր են գործի մարդիկ: Նրանք սովորաբար գործարար աշխարհում հաջողություններ գրանցած մարդիկ են, ովքեր գիտեն ինչպես արդյունավետ կազմակերպել աշխատանքը, ստեղծել բարիք, այդ բարիքից բերած օգուտը բազմապատկել և լուծել սեփական երկրում առկա բազմաթիվ խնդիրներ: Նրանք մարդիկ են, ովքեր չունեն իրենց ոլորտը տապալած և ձախողած պատմություն:
Հակառակը, մարդիկ են, ովքեր միայն նպաստել են այն ոլորտների զարգացմանը, որտեղ գործունեություն են ծավալել` անկախ նրանից, թե ում իշխանության օրոք են գործել: Հայաստանին խիստ անհրաժեշտ են արդյունավետ մենեջերներ, ովքեր քաջ հասկանում են մեր ժողովրդին հուզող խնդիրները և գիտեն դրանց լուծման ուղիները: Այդ մարդիկ խոսում են կոնկրետ ծրագրերից, առաջին հերթին` սոցիալ-տնտեսական բնույթի: Անհնար է ունենալ հզոր պետություն և հզոր բանակ առանց հզոր տնտեսության, աճող տնտեսության: Իսկ այդ հարցերից ամենից շատ հասկանում են այն մարդիկ, ովքեր մեծ ձեռնարկություններ են կառավարել, ովքեր ունեն ճգնաժամերի և ռիսկերի կառավարման հմտություններ, գիտեն ինչպես ծախսել, շահույթ ստանալ և բաշխել այդ շահույթը: Այնպես է ստացվել, որ դեմագոգները, դատարկ պոռոտախոսները լիովին ապականել են Հայաստանում քաղաքական առողջ բանավեճը:
