Այսօր ցեղասպանության հուշահամալիրին մոտենալիս մի երիտասարդ աղջկա նկատեցի… մոտեցա և հայերենով հարցրեցի
-Բարև ձեզ… հայ եք ՞
-Կներեք չեմ հասկանում հայերեն
Հարցս կրկնեցի Ֆրանսերեն։
-անկեղծ ասած, ես էլ չգիտեմ ես ով եմ …հուզված ասած նա…
-ամբողջ կյանքս ապրել եմ իմանալով, որ թուրք եմ և միայն երկու տարի առաջ տատուս մահից առաջ իմացա, որ թե հայրական տատ ու պապս, թե մայրական հայ են… ստիպված են եղել փոխել իրենց ազգանունները և թաքցնել ճշմարտությունը ամբողջ կյանք….հիմա չգիտեմ, ես ով եմ… ամբողջ կյանք ապրել ատելով հայերին, իսկ այսօր ինքս ինձ եմ կորցրել… այնպես որ պատասխան չունեմ…
Աննա Մաթևոսյանի էջից
