Այս տարածքը երբեք չի եղել ադրբեջանական, սա Մարտակերտի շրջանն է: Այս մասին լրագրողի հետ զրույցում պատմում է Շահումյանի շրջանի Չորեքթար գյուղի բնակիչներից մեկը, ով պնդում է, որ ինքը չի լքելու գյուղը, ինչ էլ պտահի: Նկարահանումն արվել է նախքան այդ գյուղը կփոխանցվեր Ադրբեջանին”
Բնակիչը պատմում է, որ գյուղացիներով պաշտպանելու են իրենց գյուղը եւ չեն լքելու:
«Ռուս խաղաղապահները 15 կմ հեռավորության վրա են լինելու, դա է Ղարաբաղը, բայց ինձ համար իմ տունը, իմ հողը այստեղից է սկսվում, ոչ թե այնտեղից»,-ասում է նա:
Հարցին, ինչ է անել;ու, երբ ադրբեջանցիները գան, նա պատասխանում է. «Թող մտածեն նրանք, որոնք զենքով կմտնեն իմ տուն: Սա իմ տունն է, սա իմ պատիվն է, իմ պատմությունը: Ես պատրաստ եմ ձենքը ձեռքիս մինչեւ վերջ կանգնել, ինչպես մինչեւ հիմա կանգնել եմ: Հիշիր, ոսկե խոսքերը՝ մեռիր պատվով, մի եղիր վախկոտ, մեջքով մի շրջվիր, միեւնույն է կկրակեն:
Երբ պատերազմն սկսվեց մենք բոլոր կանանց, երեխաներին, ծերերին տարհանեցինք Հայաստան, իսկ մենք բարձրացանք դիրքեր:
Այո, գիտեմ, որ ինձ սպանելու են, ինձ 15 անգամ սպանել են: Ես գիտեմ, որ նրանցից 5-ին հետս կտանեմ, թող իրենք մտածեն՝ իմ տուն զենքով գալուց առաջ: Ես ոտքեր չունեմ, պրոթեզներ են, թոքերիս կեսը չկա, 73 վիրավորում ունեմ, ուր փախչեմ: Այնտեղ հորս գերեզմանն է: Հենց եկան պղծելու են: Ես պետք է ասեմ՝ այդպես էլ պետք է լինի՞»,-նշել է նա:
Առավել մանրամասն տեսանյութում
